Kleszcza, który bytował w skórze możemy przebadać.

Wystarczy dostarczyć go do laboratorium, które oferuje takie badanie. Wykonywany jest wówczas test PCR  który wykrywa obecność w kleszczu materiału genetycznego bakterii Borrelia burgdorferi.

• Dodatni test (obecność materiału genetycznego bakterii Borrelia burgdorferi) nie jest dowodem na to, że kleszcz zakaził nas boreliozą.
• Z kolei test ujemny nie powinien osłabiać naszej czujności, bo nie zawsze świadczy  braku zakażenia.

Wytyczne Infectious Disease Society of America (IDSA) zaleca identyfikację gatunku kleszczy, ponieważ może to mieć wpływ na poradnictwo i leczenie, ale odradza testowanie kleszczy na obecność Borrelia burgdorferi, ponieważ wyniki nie pozwalają wiarygodnie przewidzieć ryzyka zakażenia.

• W Ameryce Północnej we wschodniej i środkowej Kanadzie krętki Borrelia burgdorferi, przenosi głównie kleszcz Ixodes scapularis
• w Kolumbii Brytyjskiej Ixodes pacificus,
• w Europie Ixodes ricinus