1. Wydychany CO₂ przez żywiciela (np. ssaka, ptaka, a nawet człowieka) rozprasza się w powietrzu.

2. Molekuły CO₂ trafiają do receptorów chemicznych w narządzie Hallera.

3. Te receptory przesyłają sygnał do centralnego układu nerwowego kleszcza, co powoduje reakcję behawioralną – zwykle uruchamia to aktywne poszukiwanie źródła zapachu.

Co jeszcze wykrywa narząd Hallera?

Poza CO₂, narząd Hallera rejestruje również:

• Temperaturę – co pozwala kleszczom wykrywać ciepłokrwiste ofiary.

• Wilgotność – ważna w kontekście przetrwania (kleszcze łatwo się odwadniają).

• Fale elektromagnetyczne w podczerwieni – niektóre badania sugerują, że kleszcze potrafią “widzieć” ciepło (choć to nadal temat sporny).